Dit is een nieuwe pagina.

18.05.2024

Leven zonder agenda; hoe doe je dat?

Gisterochtend zijn we na het bezoeken van het dorpje Bad Oldesloe, niet al te laat vertrokken richting het noorden. Waar dat dan precies is, stond nog open, maar eigenlijk hadden we na de lange rit van de vorige dag weinig trek in weer een hele dag in de camper. Na een uurtje bereikten we een dorpje, genaamd Nordorf. Via de app Park4night hadden we hier al een camping gevonden en bij aankomst was de camping volledig leeg. Heerlijk! Marley kon lekker los en wij konden wat klusjes doen die toch nog gebeuren moesten. Zo moesten de rolhorren van het dakluik opnieuw gespannen worden, wilde Daan nog een soort raster aanleggen in de motorkap tegen opspattende steentjes, en wilden we een hordeur in elkaar plakken tegen de muggen die nu de hoofdingang binnendrongen.

Op de camping zelf, genaamd ‘Gasthof Ritzebüttel’ zag ik een aantal kraaien en een ooievaar overvliegen… toen ik met mijn camera wat inzoomde zag ik echter dat het niet ging om kraaien, maar om roeken. Super leuk, op Texel zien we deze soort niet! Dus mijn enthousiasme was groot.

Toen we later het dorpje even in gingen om de kerk te bezoeken, bleken de 2 roeken op de camping niet op zichzelf te staan. Werkelijk tientallen roeken vlogen om de toren heen… Een prachtig gezicht, maar oh wat een kabaal maakten ze… We besloten het kerkje even te bezoeken, het was immers warm en we zochten verkoeling. Marley kon mee naar binnen en er was verder niemand. Daan ging even zitten, ik ging even op de vleugelpiano spelen en zo vervolgden we na een minuut of 10 onze weg naar de Aldi. Daan ging boodschappen doen (wijn en bier) en ik ging even met mijn ouders facetimen, wat na het emotionele afscheid van woensdag, ook wel heel fijn was. Na het bellen met mijn ouders, was Daan nog in de Aldi en ik stond daar dus te wachten met Marley. Tijdens deze tijd, werd ik 3 keer aangesproken door mensen. 1 ouder iemand vroeg mij of hij Marley mocht aaien (uiteraard mocht dat) weer een andere meneer vroeg mij even op zijn fiets te letten want hij was de sleutel van zijn slot kwijt en nog een andere man vroeg mij of ik de roeken in de kerktoren al had gefotografeerd (ik had mijn camera bij me) ik vond het super leuk en bijzonder dat deze mensen allemaal zo open en nieuwsgierig waren… Buiten onszelf hebben we dan ook geen Nederlander of anderstalige dan Duits, gezien of gehoord. Ik neem aan dat Nordorf niet bepaald toeristisch is.

Na het eten (salade met een restje eend van het restaurant van de vorige dag) deden we nog een potje rummikub en besloten daarna naar bed te gaan. We maakten vannacht voor het eerst tegelijk een goede nacht en ik had het voor het eerst sinds ons vertrek koud. Ik slaap beter in kou dan in hitte, dus dat heeft mijn nachtrust goed gedaan.

Vanmorgen vroegen we ons af wat we gingen doen… verder rijden? Of hier blijven? Hier blijven leek zo zonde van de tijd… Zweden en Noorwegen wachten ons, en de natuur is daar spectaculair! Hier doet het Nederlands aan, is er niet veel te beleven… waarom onze tijd verdoen… Maar anderzijds; waarom zo gehaast? We hebben een jaar de tijd en zijn nog steeds niet in vertraagd tempo belandt. Na het ontbijt van yoghurt met verse aardbeien en volkoren muesli besloten we dan toch nog maar een dagje te blijven. Nog wat klusjes doen, wasjes draaien (handwasjes wel te verstaan) afwas doen, stadspark bezoeken, nog wat boodschappen en dit keer dan op de vouwfiets (Daniella bleef bij Marley) en het zonnescherm uitproberen. Ook die laatste deed het goed, alleen ging het opklappen niet helemaal voorspoedig. Tijdens het inrollen van het zonnescherm, welke vast zit aan de camper, vroeg ik Daan om het zonnescherm even los te laten. In plaats van het zonnescherm, liet ze de nog niet goed ingeklapte poot los. Resultaat; poot sloeg in mijn gezicht en mijn tand zat door m’n lip en een bloedneus. Iedereen die mij een beetje kent hoort mij nu mopperen en ja; dat deed ik… Hopelijk trekt de zwelling snel weer weg en vergeten we het snel weer…

Ik merk dat ik nog een behoorlijke slag te slaan heb wil ik mij overgeven aan het feit dat we zonder agenda en plan leven. Zodra ik even zit, bedenk ik alweer een klusje die ik kan doen en door die ‘haast’ die nog in mij zit, maak ik ook domme fouten… Het is goed geweest dat we vandaag even hebben geoefend met ‘onthaasten’ alhoewel we allebei nog aan het begin staan van het leerproces. Ook bij Daniella is het te merken… Die heb ik ook nog niet echt zien zitten vandaag.

Zonet hebben we heerlijk gegeten. Gebakken aardappels met kipvleugels en groene asperges. Het koken, koffie zetten, thee zetten, afwassen en alles wat met ons camper-leven te maken heeft is nu nog super leuk! Hopelijk blijft het zo… alles gaat wat dat betreft tenminste in z’n vertraging en hopelijk geldt dit ook voor ons. Inmiddels druppelt de camping aardig vol en zijn 8 van de 10 plaatsen bezet. Morgenochtend is het zondag… Morgen wordt ook de dag dat we Scandinavië aan gaan doen. We hebben er super veel zin in! 

Het plaatsen van foto’s gaat erg traag. Ik moet nog veel leren over het programma waar ik mee blog… vandaag dus geen foto’s, maar bedenk je een zonnige camping, een blije hond, een dikke lip, een schattig klein pittoresk dorpje en twee ont stressende vrouwen en je komt een heel eind. ;) de foto van de roeken voeg ik even toe aan het mapje ‘birds’ op deze site.