Het lijkt al een hele lange tijd geleden dat ik voor het laatst blogde; we zaten toen immers nog in Zweden. Ondanks dat we nog probeerden het vakantiegevoel vast te houden, voelden we ook allebei al wekenlang dat we onderweg waren naar het eindpunt van ons avontuur…
Dat gevoel ging gepaard met dubbele emoties. Soms een bepaalde misselijkheid van verdriet en heimwee naar het hoge noorden, maar soms met vlinders in de buik van de opwinding over het feit dat we eindelijk weer naar huis zouden gaan. Geliefden terug zouden zien, in ons eigen bed zouden slapen en onze katten weer zouden kunnen knuffelen. [Meer weten…]
Vorige week was ik iets te voorbarig met de mededeling dat het mijn een na laatste blog zou zijn… Dít wordt de een na laatste blog. Vorige week zondag reden we Noorwegen uit, Zweden in… Een klein beetje nerveus en eigenlijk ook wel met een brok in m’n keel staken we de grens over waar het wegdek direct veranderde in gatenkaas. Een dikke traan biggelde over m’n wang en ik kreeg kippenvel op mijn armen. Dat was het dan… Noorwegen… We hadden best nog even willen blijven… Maar goed, laten we er gewoon maar wat van maken. [Meer weten…]
Onze laatste dag in Noorwegen tijdens onze grote reis; 17 mei 2025… De dag dat heel Noorwegen de vlag uithangt en bijna iedereen in klederdracht loopt. Op 17 mei viert Noorwegen dat er in 1814 een eigen Grondwet werd aangenomen en dat is de grootste feestdag van het land. Het is mooi weer en we beleefden deze bijzondere dag in het plaatsje Kongsvinger, wat ‘de koning zijn vleugels’ betekend vanwege de rivier de Glomma, wat de grootste rivier betreft van Noorwegen. Een hele belangrijke handelsplaats dus, maar wij hadden er nog nooit van gehoord. [Meer weten…]
De laatste blog schreef ik vanaf een heerlijke camping, waar we uiteindelijk zelfs 2 nachten zijn gebleven. Er waren prachtige wandelingen te maken en we genoten van het gevoel van de lente. Achter de camping liep een wandeling waarbij je eerst een enorme hangbrug over moest steken. Marley moest werkelijk alle moed bij elkaar rapen om de brug over te gaan, maar uiteindelijk lukte het met de nodige support… Marley heeft deze week weer heel wat angsten getrotseerd en wij hebben weer honderden kilometers afgelegd en zitten momenteel lekker buiten in de brandende zon met een korte broek en een hemdje in 23 graden, vlakbij Roros waar we al eerder zijn geweest. [Meer weten…]
Wat kan er in een week tijd toch veel gebeuren! Nadat ons half jaar op Andoya eigenlijk heel snel leek te verlopen, gaat de tijd nu tijdens de grote reis weer in de vertraging. Inmiddels zitten we 400 kilometer ten zuiden van Andoya en reizen we richting wat warmer weer. We proberen de dichte sneeuw te vermijden, maar ontkomen niet aan hier en daar een vlokje. [Meer weten…]